De fietsers zijn in Duitsland hun Vredesfietstocht begonnen. Zij hebben Düsseldorf verlaten. Aanstaande maandag zullen de fietsers Kalkar bij Nijmegen bereiken. Dinsdag werd de Achterhoek bereikt en fietste men richting Eibergen om daar de afluisterpost van de NAVO te bekijken.. Enschede voor Vrede fietste hen tegemoet en begeleidde hen naar “de Meene” in Buurse, waar men tot donderdag verbleef. Dezelfde dinsdag werd de fietstocht enigszins voortgezet, samen met Enschede voor Vrede naar Enschede. Daar op de Oude Markt was een gezamenlijke demonstratie (die-in) in het kader van de Hiroshima herdenking (74 jaar geleden getroffen door een, door en in opdracht van, de VS afgeworpen atoombom met verschrikkelijke gevolgen).
Impressie:
Impressie fietstocht, Hiroshima-actie,eten en nazit dinsdag 6 augustus 2019
Dinsdagochtend 6 augustus 2019 vertrokken Annie, Bob, Wim en ondergetekende stipt om tien uur vanaf het NS-station Enschede op de fiets naar Holterbroek bij Eibergen. Een paar minuten later vertrok een 25-tal deelnemers van de Friedensfahrradtour vanaf hun overnachtingsplek bij Weseke (achter Winterswijk) naar hetzelfde doel: het afluisterstation van het Duits-Nederlandse Legercorps en het enige waarmee de NAVO de Taliban kon afluisteren.
Het begeleidende bestelbusje van de Friedensfahrradtour was al eerste op de plaats van bestemming; vanuit Enschede kwamen we tien minuten vóór het afgesproken tijdstip van twaalf uur; vanuit Weseke tien minuten erna.
Een tweede bestelbusje, dat als kennelijke bezemwagen achter het peloton aan kwam rijden, ging open en er kwamen voedingsmiddelen voor de lunch uit die genuttigd werden door de hongerige fietsers Daarna mocht ondergetekende iets vertellen over het afluisterstation (Abhörstation) en daarna maakte men zich alweer op voor de volgende etappe die de groep naar De Meene bij Buurse zou brengen.
Na Ali Jansen en de journalisten was het begeleidende busje van Friedensfahrradtour als eerste op de Oude Markt.
Nog vóór vijf uur gevolgd door de fietsers die onder leiding van Bob vanuit Buurse naar de Oude Markt doorfietsten.
Vanuit de ander richting waren inmiddels ook vijf mensen uit Gronau gearriveerd en ook een handjevol Enschedeërs die mee wilden doen aan deze actie. Spandoeken werden ontrold (foto rechtsboven) en toen het signaal van het luchtalarm klonk viel men “dood” neer (zie foto’s hieronder).
Daarna stonden de “doden” één voor één op en vormden langzaam maar zeker de tekst “Hiroshima Mahnt!” (zie foto’s volgende pagina) waarop nog een tweetal toespraken volgden (één van ondergetekende in het Nederlands en één van Joachim Schramm in het Duits) die dankzij een goede geluidsinstallatie die men in de bestelbus had meegenomen luid en duidelijk op de volbezette terrassen rond de Oude Markt te horen en te verstaan was. Van de flyeraars begreep ik dat vanaf die terrassen echt vraag naar de flyers was en van de verslaggeefsters van 1Twente dat men op die terrassen ook echt onder de indruk was van de toespraken. Er bleven ook veel passanten mensen stilstaan om te luisteren, foto’s en filmpjes te maken. De manifestatie werd afgesloten met een kort optreden van de aanwezige leden van het Vredeskoor dat op zaterdag 5 oktober aan het eind van de Duitslandweek zal optreden
Impressie drie rondleidingen in en rond Enschede woensdag 7 augustus 2019
Woensdagochtend 7 augustus stonden om kwart voor elf drie Stadsgidsen op de Oude Markt te wachten op de groep Duitse vredesactivisten die Duitslandcoördinator René Bogaarts van de gemeente Enschede een gratis (d.w.z. door de gemeente Enschede betaalde) Stadsrondleiding zouden geven. Ik kon ze om kwart voor elf even bijpraten over de groep en de actie van gisteren op de plek waar we nu stonden. Al snel kwamen de drie deelnemers aan de Friedensfahrradtour die in Enschede overnacht hadden zich bij ons melden en om elf uur precies kwam het peloton uit Buurse aangefietst. Helaas nog op de fiets. Die fietsen moesten ze eerst even terugbrengen naar de fietsenkelder bij Kruispunt De Graaff zodat de Stadsrondleiding uiteindelijk pas om tien of elf kon beginnen met het in drieën opsplitsen van de groep. En zo verlieten om kwart over elf drie groepen elk met hun eigen gids de Oude Markt en in drie verschillende volgordes de Burgerzaal van het Stadhuis te bezoeken, de Klokkenpas, de buitenkant van de Grote Kerk, die van de Doopsgezinde kerk en die van de Joodse school naast de afgebroken oude synagoge. De drie groepen kwamen weer bij elkaar in de Jacobuskerk waar een en ander over het interieur werd verteld.
Zoals ik dinsdagavond al bij de uitleg over het Coventrygebed had voorspeld bleken alle drie gidsen de geallieerde bombardementen die tijdens de Tweede Wereldoorlog grote delen van Enschede verwoestten te kwalificeren als “vergissingsbombardementen”. Toen we om half één de Jacobuskerk weer uitkwamen, reed toevallig René Bogaart over de Oude Markt die de groep dus ook nog even gezien en gesproken heeft. Daarna heb ik de groep meege-nomen naar de synagoge aan de Prinsestraat (alleen de buitenkant en waar door vragen van onze Duitse gasten ook de moeizame verhouding tussen de Enschedese vredesbeweging en het bestuur van de synagoge inzake het thema Israël/Palestina aan de orde kwam) en het oorlogsmonument van Mari Andriesen in het Volkspark.
Om half twee verzamelden we ons weer bij de fietsen die uit de kelder werden gehaald. Het grootste deel zou met mij (en Els) meegaan voor de derde rondleiding vandaag – maar dit keer dus op de fiets – over de voormalige vliegbasis; anderen gingen nog wat winkelen in Enschede en/of direct terug naar Buurse om van deze rustdag te genieten en het avondeten voor te bereiden. Om twee uur zaten we dan eindelijk op de fiets om via de Lonneker spoorlijn naar de Deventerpoort te fietsen waar ik een en ander heb uitgelegd over de aanleg van dit vliegveld door de nazi’s (en wat daar allemaal voor moest wijken), hoe deze, dankzij de door de bezetter toegepaste camouflage-aanleg van het vliegveld en de bijbehorende terreinen, de oorlog tamelijk ongeschonden uit is gekomen (de bommen vielen op Enschede) en daarna door de Britse en Nederlandse luchtmacht is gebruikt. En hoe we juist aan dit – maar toen nog hermetisch gesloten – hek nog een aantal keren hebben gedemonstreerd tegen de inzet van de hier gebaseerde gevechtsvliegtuigen in Irak en voormalig Joegoslavië, met name nog tijdens de Kosovo-oorlog.
Jan Schaake