Vluchtelingen welkom op de Universiteit Twente

Vluchtelingen welkom op de Universiteit Twente – maandag 12 oktober 2015

Vanmiddag vond in het Atrium van de Bastille op de Campus van de Universiteit Twente (UT) een bijeenkomst “Refugees@UT – wat kun jij doen?” plaats. De Student Union, het UT-nieuws en Studium Generale waren min of meer gelijktijdig op het idee gekomen een oploopje te organiseren om idee te verzamelen wat studenten en medewerkers van de UT zouden kunnen doen met betrekking tot de grote groepen vluchtelingen die ons land binnenkomen en zich binnenkort ook in Enschede zullen vestigen.

De bijeenkomst begon met een filmpje die één dag eerder was opgenomen in een AZC in Leersum. Een filmer van Syrische afkomst, die al 15 jaar in Nederland woont, was met zijn camera het AZC binnengelopen en vroeg een 10-tal hoger opgeleide asielzoekers, studenten en gewezen universitair medewerkers, voor het merendeel afkomstig uit Syrië, wat hun wensen waren. Zij wilden natuurlijk graag zo snel mogelijk hun studie of hun wetenschappelijk onderzoek voortzetten aan een Nederlandse universiteit maar wisten niet hoe en wat. Van het UAF (het University Assistance Fund) hadden ze nog nooit gehoord en wisten ze ook niet te bereiken en het COA hielp ze ook niet op weg. Het betreffende AZC was ver uit de bebouwde kom gevestigd en dus hadden ze geen beschikking over internet en konden ook moeilijk elders op zoek gaan naar informatie. De boodschap van het filmpje was: hier zijn mensen die op termijn een wezenlijke bijdrage kunnen leveren aan de Nederlandse samenleving maar daar wordt niet of onvoldoende op ingespeeld. Help hen!
De oproep werd voorgelegd aan een medewerkster van het Bureau StudentenBegeleiding die ook contactpersoon van het UAF op de UT was. Er zijn op dit moment volgens haar informatie 7 vluchtelingen-studenten op de UT (uit Iran, Irak en Syrië), maar dat zullen er naar verwachten heel snel veel meer worden. Op Saxion zijn het er in Enschede 31. Dat hogere aantal heeft te maken met het feit dat de Nederlandse en Engelse taalvaardigheid van de studenten minder is dan vereist wordt. Vanuit de zaal wordt gevraagd waarom UT-studenten Nederlands zouden moeten spreken, omdat de meeste studies nu al in het Engels worden aangeboden. Volgens een medewerkster van het ROC Aventus, dat de taalcursussen verzorgt, heeft dit niets met de taal van de studie te maken maar is het gewoon een vereiste van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. Een UT-student van Canadese afkomst vindt dit belachelijk: voor hem en ook voor studenten uit de Verenigde Staten geldt deze verplichting niet; waarom dan wel voor studenten uit Syrië? Regels zijn regels, is het antwoord.

De aanwezige voorzitter van het College van Bestuur, Victor van der Chijs, meldt dat hij ook tegen de vreemdste regels aanloopt. Een paar weken geleden hebben de UT, Saxion en het ROC overlegd wat zij gezamenlijk zouden kunnen doen. Toen bleek dat er heel veel regels zijn die niet zijn toesneden op de nu ontstane situatie en te weinig flexibiliteit om daarmee om te gaan. De drie bestuursvoorzitters zijn al in Den Haag geweest om de nodige soepelheid te bepleiten, maar als dat er niet in zit dan zal de UT de regels overtreden. Het komt hem op een hartelijk applaus te staan van de circa 100 aanwezigen.

Daarna was het tijd voor pitches van concrete ideeën. Zo stelt de Student Union zelf een buddy-programma voor, komt een student met ideeën om computers in te zamelen zodat asielzoekers online onderwijs kunnen volgen en een medewerker met een idee om voor het zelfde doel boeken in te zamelen. De voorzitter van de Sportkoepel wil een sporttournooi organiseren met asielzoekers en studenten, ook om ze een keer uit het kamp te halen, terwijl een medewerkster bezoekjes naar het AZC in Azelo organiseert waar op donderdagochtend koffie-uurtjes georganiseerd worden en waar je met mensen kunt spreken over hobbies, culturele activiteiten etc. Weer een ander stelt voor om fietsen beschikbaar te stellen en oude brikken eventueel samen op te knappen, zodat de AZC-bewoners niet afhankelijk zijn van bussen om ergens anders te komen.

Er zijn twee uit Syrië (Homs en Latakia) gevluchte bewoners van het AZC Azelo die bekennen vandaag voor het eerst een bijeenkomst van Nederlanders te bezoeken. Ze vinden het hartverwarmend maar onderstrepen ook het belang om op die donderdagochtenden in het AZC langs te komen. Gevraagd naar voor wie de Syriërs in Azelo nu precies gevlucht zijn, is het antwoord dat er zowel Syriërs zijn die voor Assad zijn gevlucht als voor de Syrische oppositie en dan met name voor ISIS. Maar hij benadrukt ook dat er niet alleen Syriërs in het AZC Azelo wonen, maar ook mensen uit Irak, Iran, Afghanistan en diverse Afrikaanse landen.

De ruim 100 aanwezigen tekenen tijdens de bijeenkomst massaal in op de verschillende ideeën. Een snelle telling: 70 voor algemeen vrijwilligerswerk; 40 om een buddy te worden; 15 voor het sportevenement, 3 om computers in te zamelen en 2 om een computerroom in te richten. Ook konden er nog nieuwe ideeën geopperd worden en één daarvan was de huisvesting van vluchtelingen in het al enkele jaren leegstaande meer dan tien verdiepingen hoge gebouw “Hogenkamp” waar vroegen twee faculteiten in waren ondergebracht.