INCLUSIEF SAMENLEVEN
VREDESWEEK ENSCHEDE 18-25 SEPTEMBER 2021
Mede door Corona is er dit jaar in Enschede gekozen voor een opening buiten. Onder het motto:
“Als er ergens oorlog is, is er nergens vrede” zong het Wereldvrouwenkoor “de Sista’s” onder leiding van Janina Stopperka, vredesliederen van
over de hele wereld in het centrum van Enschede. Extra vredesbanners accentueerden de boodschap.
Aansluitend werd in
het gebouw van de
Samenwerkende
Democratische
Organisaties een tentoonstelling van de ebru-artiest Yusuf
Akkaya geopend en door een in velerlei opzichten divers samengesteld gezelschap gesproken over “Inclusief
Samenleven in Enschede”.
Op zondag morgen waren er vredesvieringen in verschillende kerken.
’s Middags konden de aanwezigen genieten van de filmvoorstelling “Layla M.”, waarna er een gesprek was
tussen de kijkers.
Op maandag 20 september kwam Seweta Zirak naar
Enschede. Zij is Afghaanse en weet als geen ander
hoe de toestand op dit moment is in Afghanistan. Zij
heeft eerder ook op televisie in het programma Op1
verteld hoe het daar is en in Enschede, konden we
daarover met haar in gesprek.
Seweta blijft niet hangen in haatgevoelens en is
vooral op zoek naar verbinding, zowel met de
bevolking daar als met bv veteranen hier, die daar
geweest zijn de afgelopen twintig jaar.
Niet alleen vrouwen zijn nu in gevaar, maar ook
kinderen, die vaak uitgebuit worden met
kinderarbeid. En vooral ook Seweta’s eigen etnische
bevolkingsgroep de Hazara, een minderheidsgroep
binnen Afghanistan die zwaar vervolgd wordt door de Taliban. Door een corrupte regering is er jarenlang
niet geïnvesteerd in beter onderwijs en infrastructuur voor de gehele bevolking en werd tevens de
onderlinge verdeeldheid in stand gehouden.
De toestand in Afghanistan is sinds de machtsovername door de Taliban zeer chaotisch, verwarrend en
bedreigend voor met name vrouwen en kinderen. Niemand weet nog goed waar hij of zij aan toe is.
Vrouwen voor Vrede Enschede is extra geïnteresseerd in Afghanistan. Zij zetten zich namelijk al jaren in
voor het vrouwenhuis in Kabul, van NAHID.
Het was een boeiende avond en tussen Seweta en Enschede voor Vrede zijn er goede contacten gelegd.
Op dinsdag 21 september, heeft het Comité 21 september de jaarlijkse Internationale Dag van de Vrede in
Enschede georganiseerd. Ook onder het thema: Inclusief Samenleven.
Het doel is bewustwording dat vrede en vrijheid niet vanzelfsprekend zijn, juist in deze turbulente tijd. En
dat inclusief samenleven een mogelijke oplossing biedt. Wethouder Niels van de Berg opende de
bijeenkomst. Er waren verhalen, gedichten door Wim Hamberg en toneel van Theatermakerij Enschede
(met een uitvoering van “Theater na de Dam” o.l.v. Karine Roldaan). Er werd prachtig gezongen door
Sandra Gouriye. Gitarist Roel Dorgelo zong een zelfgeschreven lied van 50 jaar geleden, dat nog steeds
actueel is.
Op diezelfde dinsdagavond vond in samenwerking met Studium Generale op de Universiteit Twente een
discussie plaats over het Duitse initiatief “Sicherheit Neu Denken” waaraan in Nederland door de
werkgroep Inclusieve Veiligheid wordt gewerkt. Vanuit Duitsland was de campagnecoördinator Ralf Becker
de grens over gestoken om met KMA-docent kolonel Han Bouwmeester van gedachten te wisselen over het
realistisch gehalte van dit initiatief om in 2040 het militaire veiligheidsbeleid door een civiel
veiligheidsbeleid vervangen te hebben. De heren bleken het op verschillende punten aardig met elkaar eens
te kunnen worden.
Op woensdagmiddag 22 september werd onder de noemer Moeders voor Vrede een wandeling gehouden
langs diverse locaties in de Enschedese binnenstad. Moeders van (en soms ook met) jonge kinderen met
uiteenlopende culturele achtergronden bezochten de openbare, bibliotheek, het LHBTI+-café, een moskee,
het voormalige antidiscriminatiebureau, een cultuurcentrum en een kerk. Het gaf een beeld van de enorme
diversiteit van de Enschedese bevolking en hoe je in
deze stad toch samen kunt leven.
Op woensdag werd de avond van de verhalen
gehouden. Deze keer zonder wedstrijdelement. De
verhalen werden voorgelezen waarna de deelnemers
met elkaar en het publiek
in gesprek konden gaan. Er
waren zes verhalen. Yosé
Höhne Sparborth maakte
het verhaal internationaal,
door te vertellen en (op
film) te laten zien van haar
belevenissen in Irak. Hoe
men daar, met zoveel
verschillende achtergronden “inclusief samenleeft”. Vooral hoe het vrouwen en
studenten vergaat, liet ze horen. Yosé is theologe en activiste en zet zich al vele
jaren in voor gerechtigheid en vrede. Heerlijke Syrische hapjes van Yasmin
Haider maakten de avond compleet.
Een verbindende avond, vol hartelijkheid waar we dankbaar op terugkijken!
Op donderdagavond 23 september vond in de Ontmoetingskerk een bijeenkomst plaats over maar vooral
ook met een aantal jonge vluchtelingen waarvan de meesten nog maar een jaar in Nederland waren. Het
ging over hun moeizame tocht over de Balkan om in Nederland te komen, de opvang in het
asielzoekerscentrum en hun worstelingen met de inburgeringscursus. Samen met hen hebben we aan het
eind van deze bijzondere avond een deel van een inburgeringsexamen gemaakt om ook zelf te ervaren hoe
lastig het soms is om in deze samenleving te kunnen integreren.
Op vrijdag 24 september waren we op het Oase-terrein
(Oecumenische Kerkentuin) bij Gronau over inclusieve
veiligheid: over hoe we aan beide zijden van de grens
aan veiligheid en vrede kunnen werken, van een militair
naar een civiel veiligheidsbeleid. Het initiatief heet: “Je
bent pas veilig als iedereen veilig is.” Er werd begonnen
met een korte presentatie van het initiatief en hierna
gingen we met elkaar in gesprek. Na afloop was
iedereen uitgenodigd om met een heerlijke
‘Schwiebelkuchen’ en een drankje na te denken en na te
praten.
Op zaterdag 25 september trok de karavaan naar Hengelo.
Daar was een zeer geanimeerde Vriendenmiddag van ‘Tent
of Nations’. Tent of Nations in de omgeving van Bethlehem
is een educatieve boerderij met het vredesproject van de
Palestijns-christelijke familie Nassar. Ondanks de moeilijke
omstandigheden en de voortdurende dreiging van
landonteigening, zet de familie Nassar zich op
een geweldloze en zeer creatieve manier in
onder het motto “Wij weigeren vijanden te
zijn”. Inclusief samen willen leven, tegen de
verdrukking in. Verschillende organisaties
hadden de schouders er onder gezet en het
werd een zeer boeiende en geanimeerde
middag met een presentatie van het project,
groepsgesprekken en een gezellige groepsfoto.
Tot slot was er op zondag 26 september een
oecumenische viering.
Dit keer in het Syrisch-Orthodoxe klooster als afsluiting
van de Vredesweek, met voorgangers uit de Syrisch-
Orthodoxe, de katholieke én de protestantse kerk. Er
waren ruim tachtig bezoekers en iedereen kreeg na
afloop een kopje om samen een bakkie (koffie of thee)
te doen. Daar werd meteen gehoor aan gegeven met
een gezellig samenzijn buiten, want het was prachtig
weer.
Vrede is prima mogelijk! Ook na deze Vredesweek blijven we ervoor gaan.