van Loenshof 7511 HE
G was ik
Als er ergens oorlog is, bestaat er geen vrede
Coluen kijken toe dat hujn medemenmsmn
Gisteravond was ik bij een debatbijeenkomst, georganiseerd door Enschede voor Vrede en Extinction Rebellion. Het onderwerp was klimaat en oorlog . Zo’n 20 bezoekers waren aanwezig. De bijeenkomst werd ingeleid door Wendela de Vries van de groep Stop[ de Wapenhandel. De inleiding was helder o.a. over wat het leger/defensie bijdraagt aan de hoeveelheid stikstof. Na afloop werd de mogelijkheid geboden te debateren over het onderwerp. De inbreng van de aanwezigen, de vragen en antwoorden waren leerzaam en helder. Doch de invulling van de avond maakte mij triest en machteloos. Er is zoveel ellende in der wereld, Mensen-kinderen, vrouwen mannen- worden voor hun hele verdere leven fysiek of psychisch verminkt en niemand kan of wil er iets aan doen. De machtelozen kijken er naar en laten het gebeuren. De soldaten en dat zijn ook mensen, volgen blindelings bevelen op en zien hun medemens vermorzeld worden, Zij zijn bang hetzelfde te ondergaan. De meesten van hen zijn gedwongen dienst te nemen en oorlog te voeren. Gezamenlijk protesteren gebeurt niet. Angst, hun land dienen, verkeerde ingefluisterde informatie over de vijand, geen idee wat hun weerhoudt. De machthebbers en hun vazallen hebben voor henzelf een denkwereld gecreëerd om hun handelingen te rechtvaardigen. Of er ook angst meespeelt, vooral bij de vazallen, geen idee. En wij, wij zijn in oorlog tegen onze aarde met klimaatverandering tot gevolg. Verder wordt veel geld besteed aan defensie voor onze veiligheid wordt gezegd, terwijl armoede in ons land steeds nijpender wordt en er ook groepen mensen zijn die steeds rijker worden. Welke informatie kan ik vertrouwen? Waar kan ik op verder bouwen? Onder andere al die beelden, mijn onbegrip maken mij triest en machteloos.
Bezet, w.m. 27-06-2024